Salóns de baile e café nos xardíns da Coruña. A terraza de Sada

ARQUITECTURAS DE LECER NOS XARDÍNS PÚBLICOS DE PRINCIPIOS DO SÉCUILO XX

A Coruña contou -dentro dos xardíns de Méndez Núñez- cun sector especializado para os quioscos de ocio alineados ordeadamente no paseo principal das palmeiras, que apareceron primeiro como estables estruturas de madeira e se foron tranformando con peles de cemento decorado e pintado; e nos que sobresaía isa vocación urbana de exhición e modernidade dentro do xardín.

Salón de baile no primeiro andar do Edificio La Terraza, instalado nos anos dez do seculo XX nos xardíns Méndez Núñez de A Coruña, e hoxe consevado en Sada

A idea configurada do xardín como lugar premeditado para a celebración e o pracer, foi levada a cabo dentro das cidades de principios de século XX, convertindo os parques públicos de libre concurrencia no marco axeitado para a festa pública e social. O encontro burgués dentro do parque, en horas avanzadas e tempos climatolóxicamente adversos, necesitaba de engaiolantes e aceptados espazos no que despregar o brilante axobío da clase ociosa.

Incluso unha cidade como Santiago de Compostela adoptou, para o seu principal espazo verde, a cosntrución dun magnífico salón de bailes e festas trala igrexa do Pilar, obra do arquitecto Antonio Palacios. Contando ademáis cunha portada de arquivoltas, secularizada con ánxelas art noveau. O resultado é... un desafogado café con música e baile afastado das miradas de centos de ventás do vello burgo intramuros.

A hoxe terraza de Sada é unha lixeira e alongada constución de madeira de dous andares cunha pel acristalada de diferentes cores e carpinterías con fermosos deseños Art Nouveau obra do arquitecto Antonio López Hernández. Aínda que no traslado dende A Coruña sofreu unha adaptación que simplificou os volumes e crestas da súa cuberta, este edficio constitúese hoxe -tras máis de cen anos de vida- como unha obra mestra da arquitectura modernista en Galicia e un icono de tódolos pavillóns de recreo construidos nos xardíns.